Program Wzmacniania Rodziny

 

 

  

 

SESJE TEMATYCZNE

 

I Rodzice: „Miłość i granice”.

Dzieci i młodzież: „Umiejętność wyznaczania i osiągania celów”.

Rodzina: „Wspieranie celów i marzeń”.

 

II Rodzice: „Tworzenie zasad domowych”.

Dzieci i młodzież: „Docenianie rodziców”.

Rodzina: „Docenianie  członków rodziny”.

 

III Rodzice: Wspieranie dobrego zachowania”.

Dzieci i młodzież: „Radzenie sobie ze stresem”.

Rodzina: „Narady rodzinne”.

 

IV Rodzice: „Wyciąganie konsekwencji”.

Dzieci i młodzież: „Przestrzeganie zasad”.

Rodzina: „Rozumienie wartości rodziny”.

 

V Rodzice: „Budowanie mostów”.

Dzieci i młodzież: „Radzenie sobie z presją rówieśniczą”.

Rodzina: „Rozwijanie komunikacji wewnątrz rodziny”.

 

VI Rodzice: Ochrona przed używaniem substancji psychoaktywnych”.

Dzieci i młodzież: „Presja rówieśnicza i prawdziwi przyjaciele”.

Rodzina: „Rodziny a presja rówieśnicza”.

 

​VII Rodzice: „Zapewnienie pomocy rodzinie w wyjątkowych sytuacjach.

Dzieci i młodzież: „Umiejętność proszenia  o pomoc oraz ofiarowanie pomocy innym”. 

Rodzina: „Podsumowanie”.

​

 

DO KOGO ADRESOWANY JEST PROGRAM?

 

​

,,Program Wzmacniania Rodziny – Miłość i Granice” jest programem uniwersalnym, przeznaczonym dla wszystkich rodzin, niezależnie od stopnia zagrożenia nastolatków rozwojem problemów związanych z używaniem substancji psychoaktywnych lub innymi zaburzeniami zdrowia psychicznego.

 

W programie rodzice w pełni biorą odpowiedzialność za los i wychowanie swojego potomstwa bez względu na to, czy w rodzinie obecnie występują

lub nie występują problemy; wychowawcze, w komunikacji interpersonalnej

lub zachowania utrudniające dobre relacje na poziomie rodzic/rodzice/rodzina.

Nie ma ograniczeń wiekowych dla rodziców – jedynie dziecko biorące udział

w zajęciach powinno być w wieku min. 10 lat/14 lat.

 

 

 

CELE PROGRAMU WZMACNIANIA RODZINY

 

Celem nadrzędnym programu jest ograniczenie używania środków psychoaktywnych oraz ograniczenie innych zachowań problemowych w okresie dojrzewania poprzez:

- rozwijanie umiejętności wychowawczych i sprawowania kontroli przez rodziców;

- rozwijanie umiejętności interpersonalnych i indywidualnych wśród nastolatków;

- wzmacnianie więzi w rodzinie.

 

  Program pomaga zarówno rodzicom, jak i ich dzieciom pozyskać umiejętności praktyczne, które wzmacniają i wspierają zarówno postawę prorodzinną jak i prozdrowotną. Przepracowanie całości materiału w kolejnych sesjach (wspólnie przez rodzica i dziecko) pozwala na dogłębne zrozumienie zasad oraz norm współżycia w rodzinie przy zachowaniu poszanowania godności

i potrzeb każdego członka rodziny.

 

SPOSÓB REALIZACJI PROGRAMU

 

​Realizacja programu to metoda warsztatowa, która przebiega w procesie grupowym.

W jednej grupie może być nie więcej niż

12 rodzin (nastoletnie dzieci w wieku 10-14 lat + rodzice/opiekunowie bądź rodzic/opiekun). Program w wersji podstawowej zakłada realizację  

7 dwugodzinnych sesji.  Spotkania odbywają się raz w tygodniu i podzielone

są na dwie części. Podczas pierwszej części dzieci i rodzice pracują osobno,

a druga część jest wspólna dla obu grup. Istnieje także możliwość przeprowadzenia czterech tzw. sesji przypominających, na które jest czas

od 3 do 12 miesiąca od zakończenia programu podstawowego.

​​​Zajęcia warsztatowe prowadzą  osoby  z uprawnieniami [uzyskanymi w trakcie szkolenia] –

w pierwszej godzinie zajęć 1 osoba pracuje z  grupą dzieci

a 1 osoba z rodzicami, w drugiej godzinie zajęć (wspólnej dla dzieci i rodziców)  

realizatorzy pracują wspólnie z całą grupą.

​ 

SKUTECZNOŚĆ PROGRAMU

 

Prowadzone w Stanach Zjednoczonych Ameryki badania ewaluacyjne wykazały, że:

• Wśród młodzieży biorącej udział w programie SFP10-14, po 6 latach wskaźniki używania alkoholu, tytoniu i marihuany były znacząco niższe niż wśród nastolatków spoza programu   (z grupy kontrolnej).

• Różnice pomiędzy młodzieżą biorącą udział w programie a młodzieżą z grupy kontrolnej pogłębiały się wraz z upływem czasu, co świadczy o narastającym znaczeniu umiejętności nabywanych w ramach programu oraz silnych więzi między rodzicami a dzieckiem.

• Młodzież uczestnicząca w SFP10-14 miała znacząco mniej problemów z zachowaniem           w szkole niż ich rówieśnicy z grupy kontrolnej.22-latkowie (którzy jako 12-latkowie wraz           z rodzicami uczestniczyli w SFP10-14) mieli znacząco mniej problemów ze zdrowiem psychicznym (depresji, lęku, fobii, zaburzeń osobowości), niż ich rówieśnic

• Wśród rodziców stwierdzono poprawę specyficznych umiejętności wychowawczych takich, jak ustalanie odpowiednich granic i budowanie pozytywnych więzi z dzieckiem.

• Rodzice wykazywali wzrost pozytywnych uczuć wobec dziecka.

• Rodzice rozwinęli zdolność określania zasad obowiązujących dziecko  i konsekwentnego    ich przestrzegania.

• Rodzice nauczyli się skutecznie kontrolować swoje dzieci oraz stosować odpowiednią            i konsekwentną dyscyplinę 

 

 

 

 

 

 

 

​